استفاده از شبکه‌های اجتماعی برای خیریه‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد کوچک که بودجه اندکی دارند، یک فرصت محسوب می‌شود. استفاده از این شبکه‌ها برای جمع‌آوری کمک‌های مالی و بالا بردن آگاهی اجتماعی راه خوبیست تا خیریه‌ها را از شیوه‌های تبلیغات سنتی بی‌نیاز کند. داشتن یک برنامه خوب برای عمل می‌تواند به معنای موفقیت و پرهیز از شکست باشد.


شبکه‌های اجتماعی، فرصتی برای موسسات خیریه

4 اصل اساسی برای حضور اثربخش خیریه‌ها در شبکه‌های اجتماعی

راهبرد دقیق و تعریف شده داشته باشید!

اخیراً مطالعه‌ای روی ۹۵۰۰ سمن در سراسر آمریکا انجام داده‌ایم تا دریابیم آن‌ها چگونه از شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند. یکی از پرسش‌هایم این بود که آیا راهبردها، سیاست‌ها و اهداف‌تان برای شبکه‌های اجتماعی روشن و مستند است؟ 

بیش از ۶۷ درصد پاسخ‌ها حاکی از این بود که آن‌ها هیچ راهبردی نداشته‌اند.!!!

تعریف نمودن استراتژی استفاده از شبکه‌های اجتماعی، نباید کار سختی باشد. در واقع اینکار می‌تواند سندی کوتاه و ساده باشد تا موارد زیر را در بر بگیرد:

  • کجا مطلب پُست می‌کنید؟ (در فیس بوک، توییتر، یا جایی دیگر؟)
  • چه چیزی پست می‌کنید؟ (عکس، ویدئو، متن یا لینک؟)
  • چه زمانی پست می‌کنید؟ (چه ساعت از روز و کدام روزهای هفته؟)
  • چرا پست می‌کنید؟ (برای اینکه کمک‌های نقدی دریافت کنید؟ یا آگاهی از فعالیت‌هایتان را بالاببرید؟
  • می‌خواهید چه اتفاقی بیفتد؟ (بازدید از تارنمایتان بالا رود، اعانه بیشتر جمع کنید، به اشتراک بگذارید یا لایک بخورید؟)

بدانید که با چه کسی کار دارید!

وقتی استراتژی‌تان را تعریف و روشن می‌کنید، بسیار اهمیت دارد که بدانید دسترسی به چه کسانی مورد نظرتان است. تعریف شخصیت و نوع کاربر تمرین خوب دیگری است که نوع پست و جای پست را برای‌تان روشن می‌کند. مثلا کاربران اینستاگرام، جزییات متفاوتی از کاربران توییتر دارند.

پس اول روشن کنید که افراد مورد نظرتان چه کسانی هستند:

  • اهداکنندگان و اعانه‌دهندگان
  • داوطلبان
  • اعضای هیات مدیره
  • کارمندان
  • افراد بانفوذ و اعضای جوامع خاص

سپس جزییات جمعیت‌شناختی را به هر یک اضافه کنید که می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • جنسیت
  • سن
  • قومیت
  • درآمد
  • وضعیت خانوادگی
  • علائق

حتما امکانات موجودتان (از حیث اهداکنندگان و داوطلبان) را خوب بررسی کنید تا بتوانید ویژگی‌ های مشترک میان آنها را پیدا کنید. مثلا شما ممکن است اهداکنندگان ایده‌ آل خود را زنان سیاه‌پوست امریکایی بین ۳۰ تا ۴۰ سال  با درآمد ۵۰ دلار در هفته تعریف کنید. اگر شما این شخصیت‌ های مخاطبتان را کنار آخرین گزارش مؤسسه پیو از شبکه‌های اجتماعی بگذارید و مقایسه کنید، می‌فهمید آن شبکه اجتماعی که شما برای این شخصیت‌ها باید رویش تمرکز کنید، اینستاگرام است. شما همچنین می‌توانید تبلیغاتی هم در فیس‌بوک برای این افراد درنظر بگیرید.


نام کاربری و رمز عبور ایمن داشته باشید!

براساس نتایج مطالعه‌ای که من درباره رسانه‌های اجتماعی انجام دادم، بسیاری از سمن‌ها فقط یک کارمندشان را مسئول اداره شبکه اجتماعی خود می‌کنند.

شما باید نام کاربری و نیز رمز عبورتان را خوب تعریف و نیز در جای امنی نگهداری کنید تا بدین‌گونه سازمان‌تان را در برابر مسایلی مانند تغییر، بیماری و نیز مرخصی کارمندان‌تان حفاظت کنید. در این صورت هر یک از دیگر از کارمندان هم در مواقع اضطراری می‌توانند شبکه اجتماعی را اداره کنند. اگر این اطلاعات را در جای امن و مناسب نگه‌ ندارید و آن‌وقت یک‌باره دسترسی شما به یکی از حساب‌هایتان قطع شود، ناچار می‌شوید که یک حساب تازه در شبکه اجتماعی درست کنید. دو تا شدن حساب‌ها مخاطبان شما را گیج می‌کند.


آدرس شبکه‌های اجتماعی اهداکنندگان را یک‌جا داشته باشید!

بیش از ۸۰ درصد پاسخدهندگان در پژوهش من، نام کاربری یا آدرس تارنما و شبکه‌های اجتماعی‌ اهدا‌کنندگان را در پایگاه داده‌هایشان ندارند. دانستن این‌که اهداکنندگان شما کجا ها به صورت آنلاین فعالیت می‌کنند، می‌تواند موقعی که می‌ خواهید از آن‌ها قدردانی کنید هم به  کمک‌تان بیاید. مثلا اگر شما از یک کاربر فعال توییتر هدیه‌ای دریافت کرده‌اید، شاید بخواهید برایش پیام تشکری بفرستید. 

دانستن نام کاربری به شما اجازه خواهد داد که  این کار را سریع و نیز به طور موثری انجام دهید. نسل‌ جوان به خصوص از این شناسایی آنلاین استقبال می‌کند و گاه هدیه‌های تشکر را با کل شبکه به اشتراک می‌گذارد، که این به نوبه خود دسترسی شما را به افراد بیش‌تری تسهیل خواهد کرد. شاید هم شما اصلا ترجیح بدهید تا شبکه‌های اجتماعی را به عنوان اولین وسیله ارتباطی خود در نظر بگیرید.

این مطلب، نوشته «استیون شَتَک» است. او مسئول بخش آموزشی بلومرنگ‌ است و درباره سازمان‌های مردم‌ نهاد و شبکه‌های اجتماعی پژوهش می‌کند.


منبع: bloomerang