در سال 2007، «پاتریک ویل»، مورخ فرانسوی، تصمیم گرفت برای مردم کشورهای در حال توسعه امکان دسترسی به اطلاعات و دانش را فراهم کند تا از این طریق، حتی فقیرترین مردم جهان هم امکان شکوفایی خلاقیت و استعدادهای خود را داشته باشند.

تصمیم وی از طریق اهدای کتاب و تاسیس کتابخانه‌های محلی تحقق یافت. اما زلزله 7 ریشتری در کشور هائیتی در سال 2010 و تخریب مهم‌ترین زیرساخت‌های این کشور، مؤسس کتابخانه بدون مرز را به فکر انداخت تا به سراغ شکل جدیدی از کتابخانه‌ها برود.

او با کمک یک طراح داخلی، کتابخانه جدیدی به نام «جعبه ایده» را خلق کرد. جعبه ایده، یک کتابخانه قابل حمل است. این کتابخانه که به یک جعبه بزرگ فلزی شباهت دارد قابل انتقال به دورافتاده‌ترین نقاط جغرافیایی است.

اما ویژگی جالب‌تر آن، استحکام بالا و امکان گسترش آن در محل است، بدین صورت که هر جعبه شامل تعداد قابل‌ توجهی کتاب، لپ‌ تاپ و حتی یک مانیتور بزرگ برای تماشای فیلم است. صندلی‌های تاشو و میزهای قابل حمل هم در اطراف هر کدام از جعبه‌ها تعبیه شده. بدین ترتیب یک کتابخانه واقعی برای مطالعه یا استفاده از دیگر امکانات چندرسانه‌ای برای افرادی که در شرایط بحرانی یا اورژانس به سر می‌برند، درست می‌شود.

پاتریک ویل معتقد است پس از اینکه یک انسان از خطر مرگ نجات یافت و غذا و محل خوابش فراهم شد، نیاز وی به خواندن، نوشتن و برقراری ارتباط آشکار می‌شود.

کتابخانه بدون مرز هم در پی پاسخ به این نیاز است. چرا که دسترسی به اطلاعات از نیازهای اساسی هر انسانی است و باعث کاهش بی‌عدالتی‌های اجتماعی می‌شود. تاکنون کتابخانه بدون مرز با تولید 45 «جعبه ایده» به بیش از 50 هزار نفر امکان برقراری ارتباط با فرهنگ و دسترسی به اطلاعات را داده است.

 


منبع: شهر امید