«نوجوانی 16‌ساله، متولد شهر تهران، فقط در 3,5 درصد از کل عمرش هوای سالم تنفس کرده است؛»


 این خبری است که با شروع آلودگی هوا منتشر شد.
خبری که به خودی خود آن‌ قدر تکان‌ دهنده است که می‌توان آن را به ‌تنهایی نقل کرد و افسوس خورد. اما به نظر می‌رسد اگر این خبر با تأثیرات آلودگی هوا بر کودکان و نوجوانان همراه شود، بهتر بتوان عمق فاجعه‌‌ای که نسل آینده را تهدید می‌کند را نشان داد. فاجعه‌ای که نه‌ تنها پایتخت ایران بلکه سایر کلانشهرهای کشور را نیز تهدید می‌کند.


کودکان، قربانيان بی سپر در هوای آلوده


شهرهایی مانند اهواز، سنندج، اصفهان، یاسوج، اراک، کرمانشاه، زاهدان و... که در هر کدام از آن‌ها هزاران کودک زندگی می‌کنند و بدون اینکه هیچ نقشی در ایجاد آلودگی‌ها داشته باشند، بیشترین آسیب را از آن می‌بینند، فرزندانی که با توجه به هوایی که تنفس می‌کنند، معلوم نیست در بزرگسالی با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم خواهند کرد.


«معصومه توکل» متخصص کودکان، «شیرین زمانی» متخصص ارتوپدی و «حسین حیدری» متخصص اعصاب، تنها گوشه‌ای از تأثیر مصیبت آلودگی را بر کودکان توضیح داده‌اند. شاید با خواندن این توضیحات همه ما درباره بلایی که بر سر کودکانمان می‌آوریم، بیشتر فکر کنیم.


پیشنهاد مطالعه : «هوا در دستان ماست»


آلودگی هوا، ابتلا به آسم را در کودکان افزایش می‌دهد. کودکان به‌ دلیل تعداد تنفس بیشتر و همچنین قد کوتاه‌تر نسبت به بزرگسالان بیشتر در معرض آلودگی سطحی هوای محیطی قرار می‌گیرند. از طرفی باید به این نکته توجه کرد که کودکان از راه دهان نفس می‌کشند و راه‌های هوایی باریک‌تری دارند؛ لذا مقدار بیشتری از آلاینده‌ها در دستگاه تنفس آنها باقی می‌ماند. می‌توان گفت هوا و درنتیجه آلاینده‌‌های موجود در آن 20 تا 50‌درصد بیش از بزرگسالان در بدن کودکان جذب می‌شود.

لوزه‌‌های عفونی، مشکلی است که بسیاری از کودکان با آن دست به گریبان هستند. در گذشته با جراحی، اقدام به برداشتن آن‌ها می‌کردند اما حالا توصیه به مدارا می‌کنند تا زمانی که دوران نوجوانی برسد و عفونت لوزه‌‌ها تا حد زیادی بهبود پیدا کند اما احتمالا نمی‌توانید تصور کنید، مدارا با لوزه‌‌های عفونی برای بچه‌ای که در هوایی آلوده زندگی می‌کند چقدر سخت است. تصور تب‌های پی‌درپی، گلودرد‌های شدید و ناتمام، تورم گلو و سختی بلع و... شاید به درک این کودکان کمک کند.


نوعی از بیماری و اختلال استخوانی نادر وجود دارد که در نتیجه افزایش میزان سرب خون ناشی از قرارگیری طولانی در معرض هوای آلوده حاوی ذرات ریز معلق، بیشتر در کودکان و نوجوانان بروز می‌کند.


 آلودگی هوا منجر به افزایش چشمگیر مقادیر سرب در خون کودکان که در مواقع حاد و مزمن آن، تبدیل به بیماری‌‌های پیش‌رونده استخوانی در آن‌ها می‌شود.


کودکان، قربانيان بی سپر در هوای آلوده


اگرچه عارضه استخوانی ناشی از هوای آلوده در صورت تشخیص به‌ موقع، قابل درمان است اما در بیشتر موارد این بیماری با انواع تومورهای بدخیم استخوانی و حتی مشکلات گوارشی اشتباه گرفته می‌شود و تنها در صورت آگاهی والدین و پزشک معالج، آزمایش غلظت سرب خون به‌ عنوان مهم‌ترین پاسخ ناراحتی ‌های جسمی کودک، گره ‌گشای علت بیماری او است.


ضریب هوشی کودکان شهرهای آلوده  تا 10‌درصد کمتر از سایر کودکان است.!!


سرب، یک ماده بی‌رنگ و سنگین است که از طریق خون به قسمت‌ های مختلف بدن وارد می‌شود و در مغز و مغز استخوان رسوب پیدا می‌کند و خارج‌سازی آن بسیار سخت است؛ پس می‌توان گفت که عملا راهی برای خارج‌سازی آن وجود ندارد و این مواد 10 تا 15 سال در نسوج بدن باقی می‌مانند.
وقتی این مواد به مغز کودک وارد می‌شوند، ضریب هوشی او را کاهش می‌دهد. 



منبع: روزنامه وقایع اتفاقیه