حتماً روزهایی بود که انگیزه‌تان به شدت کاهش می‌یافت - و با دلیل خوب. مدرسه می‌تواند بسیار سخت باشد، به ویژه برای کسانی که استعداد تحصیلی کمتری دارند، و مطالعه می‌تواند بخش زیادی از وقت آزاد شما را بگیرد. تمرکز بر تحصیل زمانی که نیاز به کار خارج از مدرسه برای تأمین هزینه‌های خود و خانواده‌تان دارید، حتی دشوارتر است.
مشکلاتی مانند این می‌تواند برخی از دانش‌آموزان را به ترک کامل مدرسه سوق دهد. اگرچه این دانش‌آموزان ممکن است ترک تحصیل را ایده خوبی ببینند، اما ترک تحصیل معمولاً در درازمدت عواقب اقتصادی و اجتماعی شدیدی دارد. در مقایسه با فارغ‌التحصیلان دبیرستان، ترک‌تحصیل‌کنندگان دبیرستان بیشتر احتمال دارد که دستمزدهای بسیار پایین‌تری کسب کنند، بیکار باشند، از مشکلات بهداشتی نامطلوبی رنج ببرند و از طریق فعالیت‌های جنایی و کمک‌های عمومی هزینه‌های اجتماعی بالاتری برای مالیات‌دهندگان ایجاد کنند.1 با وجود این پیامدهای بلندمدت، در سال 2017، بیش از 500,000 دانش‌آموز در ایالات متحده از دبیرستان ترک تحصیل کردند، در حالی که تعداد بیشتری اصلاً در مدرسه ثبت نام نکرده بودند.2
توضیحات؟
چرا دانش‌آموزان با وجود پیامدهای منفی طولانی‌مدت، از مدرسه ترک تحصیل می‌کنند؟ اغلب، دانش‌آموزان لزوماً انتخاب نمی‌کنند که از مدرسه ترک تحصیل کنند، بلکه مجبور به آن می‌شوند. محققان ترک‌تحصیل‌کنندگان مدرسه را به سه دسته تقسیم می‌کنند: دانش‌آموزان ممکن است به دلیل انضباط ضعیف یا نمرات بد از مدرسه «بیرون رانده» شوند، به دلایلی مانند خانواده یا مسائل مالی از مدرسه «بیرون کشیده» شوند، یا ممکن است به دلیل ناامیدی از سیستم آموزشی از مدرسه «بیفتند».3
با این حال، در حالی که این توضیحات دلایل معمولی ترک تحصیل دانش‌آموزان هستند، نظریه اقتصادی استاندارد نشان می‌دهد که اگر دانش‌آموزان ترک تحصیل کنند، کوتاه‌بین هستند. از این منظر، انتخاب مزایای کوتاه‌مدت ترک تحصیل نسبت به دستاوردهای طول عمر پشتکار و کسب دیپلم غیرمنطقی است. شاید دانش‌آموزان دستاوردهای بالاتر آموزش را دست‌کم می‌گیرند یا دچار تعصب بقاء می‌شوند4 - اشتباهاً فقط روی اقلیت موفق تمرکز می‌کنند، بدون در نظر گرفتن همه کسانی که شکست خورده‌اند. به عنوان مثال، برخی از دانش‌آموزان ممکن است باور کنند که می‌توانند از ترک‌تحصیل‌کنندگان بسیار موفق دبیرستان مانند ریچارد برانسون تقلید کنند، بدون اینکه متوجه شوند که آنها یک ناهنجاری آماری هستند.
پرداخت به دانش‌آموزان: یک راه حل بالقوه؟
با وجود دیدگاه اقتصاددانان، حتی اگر دانش‌آموزان با ترک تحصیل از پاداش‌های آینده چشم‌پوشی کنند، بسیاری از دانش‌آموزان احساس خواهند کرد که ترک تحصیل تنها گزینه آنها است. اما از آنجایی که مزایای آینده تکمیل مدرک بسیار زیاد است، آیا پرداخت به دانش‌آموزان برای رفتن به مدرسه ارزش دارد؟
این ایده چندان جدید نیست و برخی از کشورهای نوردیک در حال حاضر مشوق‌های مالی برای رفتن به مدرسه ارائه می‌دهند. تشویق دانش‌آموزان می‌تواند به آنها اجازه دهد تا تلاش بیشتری برای حضور در مدرسه و اهمیت بیشتر به تحصیل خود داشته باشند، حداقل برای مدت کافی که بتوانند مدرک خود را تکمیل کنند. این امر می‌تواند به‌ویژه چالش‌های دانش‌آموزانی را که از پس‌زمینه‌های محروم مالی می‌آیند، جبران کند، زیرا مشوق‌های پولی به این دانش‌آموزان اجازه می‌دهد تا روی تحصیل خود تمرکز کنند و به کار خارج از مدرسه نیاز نداشته باشند، در نتیجه احتمال ترک تحصیل را کاهش می‌دهد.
البته، شما ممکن است فکر کنید: آیا کسب تحصیلات به تنهایی انگیزه کافی برای ماندن در مدرسه نیست؟ آیا پرداخت به دانش‌آموزان فقط باعث می‌شود که آنها به پول اهمیت دهند و نه به تحصیلات؟ اینها انتقادات رایجی در مورد مشوق‌های مالی برای آموزش هستند، به‌ویژه از آنجایی که ادبیات نشان داده است که مشوق‌های پولی (به‌ویژه مشوق‌های کوچک) می‌توانند گاهی انگیزه ذاتی انجام کاری را از بین ببرند.5,6 به عبارت دیگر، دانش‌آموزان ممکن است فقط برای پول انگیزه مطالعه داشته باشند، در حالی که پرداخت‌های ناکافی ممکن است تمایل دانش‌آموز را برای یادگیری کاهش دهد. و در واقع، برخی مطالعات نشان داده‌اند که مشوق‌های مالی بر تمایل به یادگیری غلبه می‌کنند، حداقل در کوتاه‌مدت.7
با این حال، استدلال مقابل این نگرانی‌ها این است که این مشوق‌های پولی برای جلوگیری از ترک تحصیل دانش‌آموزان پرخطر، مانند دانش‌آموزانی که از پس‌زمینه‌های بسیار محروم می‌آیند یا عملکرد تحصیلی ضعیفی دارند، مؤثرتر خواهد بود. از آنجایی که آنها از قبل در معرض خطر بالای ترک تحصیل هستند و احتمالاً بی‌انگیزه هستند، با ارائه این انگیزه مالی برای ماندن در مدرسه، حداقل نوعی انگیزه برای تکمیل مدرک خود خواهند داشت. علاوه بر این، این پول را می‌توان به والدین نیز داد نه به خود دانش‌آموزان، که احتمال از بین رفتن انگیزه ذاتی دانش‌آموزان برای مطالعه سخت را از بین می‌برد. در عوض، جبران مالی ممکن است والدین را برای اطمینان از حضور فرزندانشان در مدرسه مصمم‌تر کند و در عین حال برخی از بار مالی آنها را کاهش دهد.
مشوق‌های پولی و نرخ ترک تحصیل
همانطور که مشخص شد، مشوق‌های مالی در کاهش نرخ ترک تحصیل بسیار مؤثر هستند. به عنوان مثال، در مرحله اولیه برنامه PROGRESA در مکزیک، 506 روستای روستایی به طور تصادفی برای شرکت در برنامه یا خدمت به عنوان کنترل انتخاب شدند.8 والدین شرکت‌کننده به‌طور متوسط ماهانه 55 دلار مشوق مالی دریافت کردند که تقریباً 1/5 درآمد متوسط ماهانه در مکزیک است - مبلغ قابل توجهی! این پول به شرط حضور فرزندانشان در مدرسه و شرکت منظم در کلاس‌ها تحویل داده می‌شد.
این برنامه بسیار موفق بود و تأثیر زیادی بر چندین نتیجه آموزشی مانند کاهش نرخ ترک تحصیل و افزایش نرخ ثبت نام در مدرسه داشت. جالب اینجاست که این برنامه همچنین اثرات همتایان را ایجاد کرد، جایی که خواهر و برادر دانش‌آموزان در برنامه نیز کمتر احتمال داشت ترک تحصیل کنند، حتی پس از ناپدید شدن مشوق‌ها. این نتایج نشان داد که نه تنها مشوق‌های مالی والدین برای کاهش ترک تحصیل کار می‌کند، بلکه منجر به رفتار آینده‌نگرانه‌تر نیز می‌شود. مطالعات مشابهی در کشورهایی مانند کلمبیا انجام شده است و نتایج مشابهی نیز داشته است.9
مشوق‌های پولی و دستاوردهای تحصیلی
اگرچه مشوق‌های مالی ثابت شده است که در کاهش نرخ ترک تحصیل بسیار مؤثر هستند، پرداخت به دانش‌آموزان برای عملکرد خوب در امتحانات ممکن است به اندازه کاهش نرخ ترک تحصیل مؤثر نباشد، زیرا مطالعات مختلف نشان داده‌اند که با معرفی مشوق‌های مالی، پیشرفت تحصیلی وجود ندارد یا فقط پیشرفت اندکی داشته است.10
آیا این بدان معناست که پاداش‌های پولی نمی‌توانند دانش‌آموزان را برای مطالعه بیشتر به اندازه کافی انگیزه دهند؟ لزوماً نه. یک توضیح جایگزین می‌تواند این باشد که دانش‌آموزان به اندازه کافی با پول انگیزه دارند، اما به سادگی نمی‌دانند که چگونه به طور مؤثر مطالعه کنند. برخلاف حضور در کلاس‌ها، موفقیت در بهبود دستاوردهای تحصیلی به عوامل بسیاری بستگی دارد. حتی اگر دانش‌آموزان انگیزه داشته باشند که در مدرسه خوب عمل کنند، ممکن است ندانند که چگونه تلاش‌های خود را به نمرات بهتر تبدیل کنند.
این همان چیزی است که فرایر (2011) با یک مطالعه بزرگ که شامل انجام آزمایشات میدانی تصادفی در بیش از 200 مدرسه در شهرهای دالاس، نیویورک و شیکاگو، با بیش از 6.3 میلیون دلار پرداخت شده در مشوق‌ها، دریافت.11 یکی از یافته‌های این مطالعه بزرگ این بود که مشوق‌های مالی برای دستیابی به نمرات بهتر نسبت به مشوق‌هایی برای ورودی‌های آموزشی که دارای شیب‌های موفقیت به راحتی قابل دستیابی بودند، مانند حضور، رفتار خوب یا پوشیدن لباس فرم، کمتر مؤثر بودند.
مطالعات دیگر بررسی کرده‌اند که کدام گروه از دانش‌آموزان بیشترین بهره را از مشوق‌های مالی می‌برند و دریافتند که مشوق‌های مالی ممکن است در بهبود نمرات بهترین و بدترین دانش‌آموزان مؤثر نباشند، اما می‌توانند در بهبود عملکرد دانش‌آموزان در میانه بسیار مهم باشند. بسته - به طور خاص، کسانی که عملکرد فعلی آنها فقط کمی پایین‌تر از آستانه پاداش پولی است (به طور متوسط GPA 2.96).12 بنابراین پول می‌تواند یک نیروی انگیزشی برای این دانش‌آموزانی باشد که فقط به یک فشار اضافی برای رسیدن به یک استاندارد قابل قبول از دستاوردهای تحصیلی نیاز دارند.
با این حال، این اثرات معمولاً با تغییرات دائمی در عملکرد مطابقت ندارند، زیرا بسیاری از این دانش‌آموزان پس از حذف مشوق‌ها به سطح قبلی خود باز می‌گردند. این نشان می‌دهد که یک اثر ازدحام وجود داشته است که در آن دانش‌آموزان بیشتر با پول انگیزه داشتند تا با انگیزه ذاتی برای انجام کار خوب، نشان می‌دهد که مشوق‌های مالی پایدار برای ایجاد بهبود مداوم در عملکرد تحصیلی ضروری است. جالب اینجاست که همچنین نشان داده شده است که مشوق‌های مالی در بهبود عملکرد تحصیلی دختران بسیار مؤثرتر از پسران هستند.13، 14
پیامدها
به‌طور کلی، نتیجه اصلی این تحقیق این است که مشوق‌های مالی می‌تواند مزایای کوتاه‌مدت مثبتی برای نتایج مختلف آموزشی ایجاد کند. پرداخت به دانش‌آموزان ممکن است منجر به کسب نمرات بهتر یا ایجاد هرگونه تغییر دائمی در فلسفه در مورد مطالعه نشود، اما می‌تواند منجر به ماندن آنها در مدرسه و پایان دادن به دیپلم دبیرستان شود. این امر حداقل به دانش‌آموزان، به‌ویژه کسانی که در حال حاضر در حال دست و پنجه نرم کردن هستند، اجازه می‌دهد تا مدارک ارزشمندی کسب کنند و نتایج آینده بهتری نسبت به اکثر ترک‌تحصیل‌کنندگان داشته باشند. با این حال، نشان داده شده است که مشوق‌های مالی در بهبود نمرات دانش‌آموزان کمتر مؤثر هستند. ممکن است دانش‌آموزان ندانند که چگونه به این هدف دست یابند، زیرا روش‌های مطالعه مناسب ندارند یا احساس می‌کنند که نمی‌توانند با مطالب همراه شوند. در این صورت، راه حل‌های دیگر برای بهبود عملکرد تحصیلی، مانند ارائه منابع یا مربیان به دانش‌آموزان، نسبت به پول در بهبود نمرات مؤثرتر خواهند بود.
البته، تحمیل مشوق‌های مالی برای بهبود نتایج آموزشی بسیار پرهزینه است و سیاست‌گذاران ممکن است راه حل‌های ارزان‌تر دیگری را ترجیح دهند. به عنوان مثال، تیم بینش رفتاری انگلستان دریافت که پیام‌های متنی حمایتی از یک فرد پشتیبانی نامزد (مانند معلم، والدین، دوست) می‌تواند حضور در مدرسه را بهبود بخشد،15 که می‌تواند یک راه بسیار ارزان‌تر برای حل این مسائل باشد. تحقیقات بیشتری برای سنجش اثربخشی سیاست‌های مختلف برای بهبود نتایج آموزشی و نحوه مقایسه آنها با مشوق‌های مالی از نظر هزینه-اثربخشی مورد نیاز است.
منابع:
[1] Rumberger, R. (2013). Poverty and high school dropouts. Retrieved 29 January 2021, from https://www.apa.org/pi/ses/resources/indicator/2013/05/poverty-dropouts
[2] Trends in High School Dropout and Completion Rates in the United States. Retrieved 29 January 2021, from https://nces.ed.gov/programs/dropout/findings.asp
[3] Doll, J. J., Eslami, Z., & Walters, L. (2013). Understanding Why Students Drop Out of High School, According to Their Own Reports: Are They Pushed or Pulled, or Do They Fall Out? A Comparative Analysis of Seven Nationally Representative Studies. SAGE Open. https://doi.org/10.1177/2158244013503834
[4] Survivorship bias – Biases & Heuristics. Retrieved 29 January 2021, from https://thedecisionlab.com/biases/survivorship-bias/
[5] Incentivization – Biases & Heuristics. Retrieved 29 January 2021, from https://thedecisionlab.com/biases/incentivization/
[6] Gneezy, U., & Rustichini, A. (2000). Pay enough or don’t pay at all. The Quarterly journal of economics, 115(3), 791-810.
[7] List, J. A., Livingston, J. A., & Neckermann, S. (2018). Do financial incentives crowd out intrinsic motivation to perform on standardized tests?. Economics of Education Review, 66, 125-136.
[8] Behrman, J. R., Sengupta, P., & Todd, P. (2005). Progressing through PROGRESA: An impact assessment of a school subsidy experiment in rural Mexico. Economic development and cultural change, 54(1), 237-275.
[9] Barrera-Osorio, F., Bertrand, M., Linden, L. L., & Perez-Calle, F. (2008). Conditional cash transfers in education: design features, peer and sibling effects evidence from a randomized experiment in Colombia. The World Bank.
[10] Gneezy, U., Meier, S., & Rey-Biel, P. (2011). When and why incentives (don’t) work to modify behavior. Journal of economic perspectives, 25(4), 191-210.
[11] Fryer Jr, R. G. (2011). Financial incentives and student achievement: Evidence from randomized trials. The Quarterly Journal of Economics, 126(4), 1755-1798.
[12] Levitt, S. D., List, J. A., & Sadoff, S. (2016). The effect of performance-based incentives on educational achievement: Evidence from a randomized experiment (No. w22107). National Bureau of Economic Research.
[13] Croson, R., and Gneezy, U. (2009). Gender Differences in Preferences. Journal of Economic Literature, 47 (2): 448-74.
[14] Angrist, J., and Lavy, V. (2009). The Effects of High Stakes High School Achievement Awards: Evidence from a Randomized Trial. American Economic Review, 99 (4): 1384-1414.
[15] Groot, B., & Sanders, M. (2017). Supportive text messaging to encourage student success. Retrieved 30 January 2021, from https://www.bi.team/blogs/supportive-text-messaging-to-encourage-student-success/
دیدگاه خود را بنویسید