در حین مطالعه مطلبی از دوست عزیزم دکتر «شوآن صدرقاضی» با موضوع «نوآوری و توسعه روستایی» در وبلاگ ویکی‌نیکی، تصمیم به جستجو و گشت‌زدنی در اینترنت پیرامون همین موضوع گرفتم.
در یکی از سایت‌های نمایش فیلم، به مستند کوتاه «پریود، ختم کلام» (Period، End of Sentence) برخوردم؛ در ابتدا نام عجیب این فیلم نامی بدون خود سانسوری همیشگی در جامعه مرا ترغیب کرد تا آن را دانلود کنم، در توضیح این مستند آمده بود:
«این مستند درباره زنی هندی است که انقلابی جنسی را رهبری می‌کند. این مستند کوتاه گروهی از زنان «هاپور» هند را به تصویر کشیده است که توانسته‌اند دستگاهی را که نوار بهداشتی ارزان قیمت تولید می‌کند، به کار بیندازند و محصولش را به قیمتی مناسب به دیگر زنان بفروشند.
این کار نه تنها با تأمین نیاز اولیه زنان به بهبود بهداشت در آنان کمک می‌کند، بلکه با حمایت از زنان و توانمندسازی آن‌ها، سبب ضعیف شدن تابوهای پیرامون قاعدگی در جامعه هند می‌شود و به آینده اقتصادی آن یاری می‌رساند.»
IMDB مستند «پریود؛ ختم کلام»
7.4 IMDB برای یک مستند، امتیاز بالایی محسوب می‌شود. پس قبل از دیدن فیلم، نظرات کاربران ایرانی را درباره این مستند را مطالعه کردم و جالب اینکه بیشتر افراد از فیلم تعریف کرده بودند. در پایین تعدادی از نظرات را باهم می‌خوانیم:
AKBARI، اردیبهشت 1398
«یه حرف زیبا در مستند بود که واقعیت بزرگیه، زن‌ها خالق بشریت، زن‌ها خالق دنیا هستند، خیلی به دلم چسبید، مادرم خالق من هست، پرورش دهنده من، تربیت‌کننده من و من بر روی جهان اطرافم تاثیر گذارم، یک احترام بزرگ برای تمام زنان کشورم و تمام زن‌های جهان....
00، اردیبهشت 1398
«ترکیدم از خنده اولش... اما بزرگترین ظلم به زن‌های جهانه که نتونن برای خرید ضروری‌ترین نیازشون راحت باشن و خجالت بکشند!!! اشکم در اومده. دیدن فیلم رو شروع کردم به همراه همسرم، در ابتدا فیلم باورمون نمی‌شد همچین مسئله‌ای هنوز در جایی از جهان وجود داره و به این فکر افتادم آیا این مشکل در روستا‌های دور افتاده ما امکان داره وجود داشته باشه؟!»
بکارگیری فناوری‌های ساده برای توسعه روستایی
در اواسط فیلم به این فکر می‌کردم که فناوری‌های ساده چقدر می‌توانند به توسعه روستایی کمک کنند. به ویژه برای بانوان روستایی که همواره در طول تاریخ به سخت‌کوشی و تلاش شهره بوده‌اند، پا به پای همسران خود به کشاورزی و دامپروری پرداخته و علاوه بر این‌ها وظایف مادری خود را نیز به خوبی انجام داده‌اند ولی حالا که با از رونق افتادن کشاورزی و دامداری روستایی، شاهد تضعیف نقش زنان در جوامع روستایی هستیم، باید به دنبال راهکارهایی برای پررنگ‌تر نمودن نقش آنان با استفاده از فناوری باشیم.
آخر فیلم که همت بانوان روستای «هاپور» هند و موفقیت آن‌ها دیدم، یاد جملات آخر مطلب قدم به قدم تا نوآوری روستایی از «شوآن صدرقاضی» افتادم:
در اصل این روستاییان هستند که باید ایده‌پردازان اصلیِ نوٱوری روستایی باشند، زیرا کسی بهتر از آنان درد و درمان روستا را نمی‌شناسد.
رایکا زهتابچی، کارگردان ایرانی فیلم «پریود؛ ختم کلام»
در ادامه، مشتاق شدم اطلاعات بیشتری درباره این فیلم کسب کنم، بعد از جستجو در گوگل دریافتم «پریود؛ ختم کلام» برنده اسکار 2018 شده و این مستند کوتاه زمانی برایم جالب‌تر شد که متوجه شدم کارگردان آن یک زن ایرانی_آمریکایی 25 ساله به نام «رایکا زهتابچی» است، این دومین جایزه اسکاری است که به یک ایرانی تعلق می‌گیرد.
«پریود؛ ختم کلام» هندی، «پایان دوره محکومیت» ایرانی!!
یکی از خبرگزاری‌های داخلی در معرفی این فیلم در حاشیه دریافت جایزه اسکار با کمال تعجب نام آن را به «پایان دوره محکومیت» تغییر داد که این موضوع هم مایه تاسف است و هم بسیار عجیب، چراکه در روزگار ادعای حمایت از حقوق زنان هنوز ابتدایی‌ترین نیاز زن را منکر می‌شویم.!
درباره دستگاه و نحوه تامین مالی آن
دستگاه تهیه پد بانوان، با بودجه دانش‌آموزان مدرسه «اوکوود» در لس‌آنجلس به همراه «بیک سیلز»، «کیک استارتر» و «یوگاتونز» تهیه شده است.
اینکه تعدادی دانش‌آموز از این پروژه حمایت کرده‌اند از این نظر مهم است که فرهنگ سرمایه‌گذاری اجتماعی باید از مدارس شروع شود، البته بعید می‌دانم دانش‌آموزان بیشتر از سایر حامیان، این پروژه را حمایت کرده باشند ولی عمداً از آن‌ها نام برده می‌شود تا با ایجاد انگیزه‌ی بیشتر در دانش‌آموزان، به نوعی فرهنگ سرمایه‌گذاری اجتماعی در مدارس تقویت شده و در آینده نیز در مدارس از پروژ‌های اجتماعی، حمایت شود.
در پایان مستند سایت پروژه به آدرس www.thepadproject.org معرفی می‌شود تا به ما یادآوری کند که یک پروژه اجتماعی برای تامین هزینه‌های خود نیاز به تبلیغاتی گستره دارد.
ساخت این مستند حتما هزینه‌های بسیاری داشته ولی اثرات مثبت اجتماعی آن بی‌شک سبب ورودش به جشنواره اسکار شده است. همچنین هزینه‌های این پروژه‌ی موثر اجتماعی می‌تواند از محل تبلیغات آن تامین شود پس باید برای اجرای پروژه‌های اجتماعی، به تبلیغات فکر کنیم و هزینه تبلیغاتی آن را نیز در نظر بگیریم.
همچنین پلتفرم جمع‌سپاری مالی آمریکایی، «کیک استارتر»، از این پروژه بسیار حمایت کرده است ولی متاسفانه این روزها پلتفرم‌های جمع‌سپاری در ایران رونق چندانی ندارند و حتی به تازگی «دونیت»، یکی از پیش‌گامان در حوزه‌ی حمایت از پروژه‌های عام المنفعه، به صورت رسمی خبر از توقف فعالیت خود داده است.
در انتها توصیه می‌کنم مستند 25 دقیقه‌ای «پریود، ختم کلام» را دانلود کرده و ببینید که چطور زنان می‌توانند با قدرت خود جوامع محلی را تغییر دهند.
دیدگاه خود را بنویسید