انسان معاصر در حالی در محاصره لوازم یک بار مصرف و کیسه‌های نایلونی زندگی می‌کند که کارشناسان و فعالان زیست محیطی همواره بر آلودگی محیط زیست بشر و تاثیرات مخربی که این مخلوق دست انسان برای حیات آدمی دارد هشدار می‌دهند.
به گفته کارشناسان، سالانه هزاران تن زباله تجزیه ناپذیر پلاستیکی تولید و در دل طبیعت رها می‌شود، بخشی از این مواد که قرن‌ها بدون پوسیدگی باقی می‌مانند وارد دریاها و اقیانوس‌ها شده و زیست آبزیان را با خطر مواجه می‌کنند و بخشی دیگر در خشکی از تنفس خاک و گیاه و دیگر جانداران جلوگیری می‌کند.
حیوانات که قدرت تشخیص این مواد را از غذا ندارند، با تغذیه آن‌ها و وارد شدن مواد سمی پلیمری به بدن‌شان این سموم را به طور مستقیم به انسان و یا بعد از مرگ به خاک بازمی‌گردانند.
انسان‌ها سال‌هاست برای مبارزه با آسیب‌ها و معضلات زیست محیطی از روش‌های مختلفی برای هشدار به جهانیان، فرهنگ‌سازی و ممانعت از گسترش این مواد و سموم در چرخه طبیعت تلاش می‌کنند.
کیسه‌های نایلونی با زندگی ما چه می‌کنند؟
تقی قیصری، فعال زیست محیطی میگوید: آیا تاکنون فکر کرده‌ایم که این کیسه‌های نایلونی با طبیعت ما چه می‌کنند؟ این کیسه‌ها در طبیعت پراکنده می‌شوند و حیوانات و پرندگان قدرت تشخیص آن‌ها را از غذای مفید ندارند، این مواد در بدن آن‌ها جمع شده و عوارض و اختلالاتی را وارد می‌کنند، ما از گوشت و شیر و بدن آن‌ها استفاده می‌کنیم و این آسیب‌ها مستقیم به بدن ما منتقل می‌شوند.
وی اضافه می‌کند: کیسه‌های نایلونی وقتی در سطح زمین پخش و گسترده می‌شود قدرت تنفس را از زمین می‌گیرد، جالب است بدانید حتی کاغذ دفن شده زیر خاکی که با نایلون پوشانده شده، تا سال‌ها بدون آسیب باقی مانده و نمی‌پوسد، وقتی خاک تنفس نمی‌کند، میکرو ارگانیسم خاک به هم می‌خورد، پرندگان و حشرات از روند طبیعی حیات باز می‌مانند.
قیصری با تاکید بر اینکه پلی اتیلن سبک اصلا قابل بازیافت نیست، گفت: کیسه‌های نایلونی معمولی که برای خرید استفاده می‌شود از پلی اتیلن سبک ساخته می‌شود، اما پلی اتیلن سنگین در شرایط میکروارگانیزم خاصی امکان پوسیدگی دارد.
وی خاطرنشان کرد: در 10 سال گذشته تعداد افرادی که به آلرژی‌های پوست، ریوی، تنفسی و... مبتلا شده‌اند، از میزان رشد جمعیت بیش‌تر بوده است، موادی که در داخل کیسه‌های خیس می ماند، بطری‌ها و... در شرایط سرما و گرما واکنش‌های شیمیایی ایجاد می‌کند که تاثیر مستقیم بر سلامتی انسان دارد.
علاوه بر کیسه‌های نایلونی به پاکت‌های کاغذی نیز نه بگوئیم!
تقی قیصری، با اشاره به اینکه برای تهیه پاکت کاغذی 4 برابر بیش‌تر از کیسه نایلونی انرژی لازم است، در عین حال با از بین بردن درختان و محیط طبیعی به شکلی دیگر به طبیعت وارد می‌شود، گفت: علاوه بر کیسه‌های نایلونی به پاکت‌های کاغذی نیز نه بگوئیم، می‌توانیم با استفاده از کیسه‌های نایلونی صدبار مصرف و شیشه و سفال و استیل علاوه بر صرفه‌جویی در هزینه از تولید زباله و آلودگی محیط زیست نیز پیشگیری کنیم.
وی، گفت: خیلی‌ها می‌گویند که شما یک نفر چه کاری می‌توانید برای اصلاح جامعه بکنید و با تلاش یک نفر مشکلی حل نمی‌شود، اما نباید فراموش کرد تک تک ما می‌توانیم به مرور زمان و آرام چنین معضلاتی را در جامعه به سمت یک حرکت جمعی اصلاح شده سوق دهیم.
این فعال زیست محیطی تک تک فعالان و اعضای تشکل‌های زیست محیطی را یک سفیر، راهنما و نماد نجات طبیعت دانست و خاطرنشان کرد: همان‌طور که در تبریز گدا نداریم، گدایان را سازمان‌ها و ماموران دولتی جمع نکرده‌اند، نه اینکه ما در تبریز فرد مستمند و نیازمند نداریم بلکه واکنشی اجتماعی و زمان‌بر بوده به یک رفتار ناهنجار اجتماعی که در کنار خودداری مردم از پول دادن به گدایان، تشکل‌ها و انجمن‌های خیریه با تامین نیازهای مستمندان و حفظ کرامت انسانی آن‌ها مانع از گسترش این آسیب اخلاقی و اجتماعی در شهر شدند.
تقی قیصری یادآور شد: زمانی ما در دشت و صحرا رنگ سبز گیاهان و قهوه‌ای ناب خاک را می‌دیدیم و در دریا رنگ زیبای آب پاک، اما امروز همه این رنگ‌ها و زیبائی‌ها را نایلون‌های رنگ و رو رفته و کثیف پوشانده است، زمانی عینالی محل زندگی حیواناتی چون آهو بود، همواره در همین منطقه طبیعی نزدیک زیست انسانی رد پای آهو به چشم می‌خورد اما امروز حتی مار هم دیده نمی‌شود.
وی با تاکید بر اینکه باید با نگاه احترام آمیز به خودمان رفتار جامعه را به سمت حرکت‌های عقلایی سوق دهیم، تصریح کرد: برای اصلاح جامعه و فرهنگ‌سازی برای تمیز نگه داشتن زیست بوم انسان نیازی به تحقیقات علمی و مقاله و ... نیست، با همین حرکت‌های ساده و خودداری از خرید در کیسه نایلونی و نریختن زباله در خیابان و اماکن عمومی، با تفکر صحیح و حساسیت فرد فرد شهروندان نسبت به محیط اطراف و هم‌وطنان می‌توانیم این مسائل را حل کنیم.
ته سیگارها بیش‌ترین حجم زباله جهان!
عاطفه مجتهدی، مدیر جمعیت رفتگران طبیعت آذربایجان شرقی با اشاره به اینکه کیسه‌های پلاستیکی و ته سیگارها بیش‌ترین حجم از زباله‌های جهان را به خود اختصاص داده‌اند، تصریح کرد: ته سیگارها 50 متر مکعب آب و 30 متر مکعب خاک زراعی را آلوده می‌کنند و حدود 12 سال زمان نیاز است تا در طبیعت تجزیه شود.
مجتهدی با بیان اینکه ته سیگارها در طبیعت مهم‌ترین عامل مرگ پرنده‌ها محسوب می‌شوند، اظهار داشت: این مواد به علت داشتن حالت اسفنجی باعث پرشدن حجم معده پرندگان در محیط‌های شهری می‌شود چرا که فیلتر ته سیگار پر از موارد آلوده کننده است.
وی افزود: ته سیگارها از طریق آب‌های زیرزمینی به دریاها و سپس به اقیانوس‌ها سرازیر می‌شوند که عامل قتل ماهی‌ها در اقیانوس‌ها هستند.
این فعال زیست محیطی با بیان اینکه متاسفانه مردم تصور می‌کنند سیگار فقط به کسی که آن را استعمال می‌کند لطمه می‌زند، گفت: از مردم می‌خواهم تا ته سیگارهای خود را حداقل در داخل زباله‌ها قرار دهند تا به طبیعت لطمه‌ای وارد نشود.
ما برای زندگی فرزندانمان به درخت‌‌ها نیاز داریم!
مجتهدی با بیان اینکه شعار جمعیت رفتگران طبیعت آذربایجان شرقی «هر ایرانی یک رفتگر طبیعت است»، افزود: مردم باید باور کنند که جمع‌آوری زباله وظیفه مامور شهرداری نیست بلکه پرت نکردن زباله وظیفه خود شهروندان است.
مدیر جمعیت رفتگران طبیعت آذربایجان شرقی، با اشاره به اینکه بارها در برنامه‌های پاک‌سازی و جمع‌آوری زباله با گردشگران خارجی روبه‌رو شدیم که از این حرکت به شدت استقبال کرده و گاه با تعجب برخورد کرده‌اند، گفت: در فضای مجازی نیز چنین تجربیاتی را داشته‌ایم، در وب‌سایتی فرانسوی در مورد برنامه آموزشی ویژه کودکان مطلبی درج کردم که تا مدت‌ها مخاطبان با شگفتی از آن استقبال کرده و از برگزاری چنین برنامه‌های در ایران تعجب می‌کردند.
وی با تاکید بر اینکه، ما تنها مردمی نیستیم که با این مشکل روبه‌رویم، بلکه معضل محیط زیست بحرانی جهانی است، گفت: تلاش می‌کنیم همه مردم زباله نریختن را برای خود وظیفه بدانند و این مساله فرهنگی به سرمایه اجتماعی میان مردم تبدیل شود.
مجتهدی با اشاره به اینکه روز 14 فروردین روز رفتگران طبیعت است که بعد از تخریب روز سیزده بدر برای جمع‌آوری زباله می‌رویم، گفت: خاطره ماندگاری از این روز داریم که در برنامه امسال یک مسافر با چند کودکش در پارک ائل گولی قدم می‌زدند و بچه‌ها بعد از خوردن تنقلات کیسه‌های چیپس و پفک را روی زمین پرت می‌کردند، تمام مسیر دور استخر را دنبال‌شان رفتم و یک به یک کیسه‌ها را جمع کردم.
وی افزود: بالاخره یک بسته چیپس باقی‌مانده بود، نزدیک رفتم و خواهش کردم لطفا این یک بسته را هم باز کنید تا بچه‌ها بخورند من کیسه‌اش را بردارم و بروم. از این حرفم به شدت ناراحت شده و برخورد کردند؛ گفتم این کار شما به من ربطی ندارد اما اگر من بروم این کیسه روی زمین باقی خواهد ماند، باد آن را به نقطه کوری می‌برد و این کیسه کوچک در جریان اکوسیستم به درختان پارک آسیب می‌رساند، ما برای زندگی بچه‌هایمان به این درختان نیاز داریم.
عاطفه مجتهدی گفت: آنروز آن پدر از این حرفم بسیار جا خورد و با بغض معذرت خواهی کرد و امروز با تمام 15 نفر اعضای خانواده‌اش در شهرشان جمعی تشکیل داده و در تمام برنامه‌های پاک‌سازی و آموزشی شرکت می‌کنند.
منبع: تسنیم
دیدگاه خود را بنویسید